- Wystawiając sztuki Szekspira, zwykle używano takich rekwizytów jak szmaciane głowy, które można obcinać na scenie. Prawda czy Fałsz?
- Szekspir pisał swoje sztuki bez poprawek, od razu „na czysto”. Dlaczego?
To tylko dwa z dziesięciu pytań quizu kończącego książkę. Poza tym niesamowitym quizem, w książce znajdziecie zabawne opisy najbardziej znanych dziesięciu dramatów Szekspira.
Polecam również inne książki z serii: Opowieści biblijne, Mity greckie, Legendy Irlandii, Legendy arturiańskie, Horrendalne horrory, Koszmarne bajeczki.
Każda książka zawiera 10 najlepszych (wybranych przez autora) opowieści na dany temat.
Śmieszne, zabawne, tragiczne, a przede wszystkim ważne wydarzenia z historii teatru podane w niesamowity sposób, z dużą ilością humoru i żartu oraz z zabawnymi wstawkami komiksowymi.
Jeśli chcecie dowiedzieć się o: zbrodniczych czynach i krwawych walkach, terrorze reżyserów, potworrrnej publiczności, farmazońskich fabułach, okrutnych okrutnikach i poznać wiele ciekawostek teatralnych… to czytajcie! Jeśli chcecie się tyko pośmiać – obejrzyjcie obrazki.
Wybór należy do Was…
Polecam także inne książki z serii Monstrrrualna Erudycja: Cuda Internetu, Czadowa czekolada, Śmiertelne choroby, Ta zabójcza matma, Sfaulowany futbol, Skamieniałe dinozaury, Wściekłe wulkany, Wrzask mody.
Basia stale zadaje pytania. Wiele pytań. Pyta: „Czy można jeść żelki na śniadanie?”, „Skąd biorą się sny?”, „Czym można zająć się w samochodzie?” Na te i na jeszcze wiele, wiele innych pytań odpowiadają Basi: mama, tata i inni dorośli.
Świetna pomoc dla rodziców, którym czasami brakuje pomysłów na odpowiedzi na dziecięce pytania. Doskonała lektura dla dzieci ciekawych świata.
Ciepła, zabawna historia o rodzinie łasic, w której pojawia się ktoś nowy. Rewelacyjne ilustracje doskonale współgrają z zabawnym, rymowanym tekstem.
Wspaniała lektura do wspólnego czytania, szczególnie polecana rodzinom, które właśnie się powiększyły.
Dalszy ciąg przygód znanego z Baśnioboru rodzeństwa – Kendry i Setha. Tym razem, mimo bardzo młodego wieku zostają oni opiekunami Smoczego Azylu. Czekają na nich trudne, często przekraczające ich kompetencje i umiejętności zadania, ale również niesamowite przygody. W tej nowej pracy wspomagają ich oczywiście babcia i dziadek, a także przyjaciele.
Interesująca lektura dla wszystkich fanów Baśnioboru. |
LIPIEC  Magdalena Samozwaniec
Sto dwadzieścia pięć lat temu, 26 lipca, urodziła się polska pisarka satyryczna, Magdalena Samozwaniec (1894-1972). Pochodziła ze znanego artystyczno-literackiego rodu Kossaków. Była wnuczką malarza, rysownika i ilustratora, Juliusza Kossaka, córką malarza-batalisty, Wojciecha Kossaka, siostrą malarza Jerzego Kossaka oraz poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, a także stryjeczną siostrą powieściopisarki Zofii Kossak-Szczuckiej. Zadebiutowała parodią słynnego romansu „Trędowata”. Pisała farsy, komedie, humoreski, felietony, powieści, wiersze oraz bajki dla dzieci i młodzieży. Współpracowała z wieloma czasopismami, a także z warszawskim kabaretem „Stańczyk”. Oprócz utworów satyrycznych opublikowała również kilka tomów wspomnień autobiograficznych i rodzinnych. Debiutancka, wydana po raz pierwszy w 1922 roku, powieść, będąca zabawną parodią „Trędowatej” Heleny Mniszkówny. Książka od razu przypadła do gustu wielu czytelnikom. W swoim czasie cieszyła się popularnością nie mniejszą, niż jej słynny pierwowzór.
Wybór tekstów, odnalezionych po śmierci pisarki w jej bogatym archiwum. Były to prawdopodobnie materiały do autobiograficznych pogadanek radiowych, napisane w latach 60-tych, czyli już u schyłku jej życia. Oprócz opowieści znanych z tomów wspomnieniowych, teksty te zawierają sporo informacji i anegdot nigdzie wcześniej nie publikowanych.
Unikatowy wybór wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, zebrany w oparciu o list Magdaleny Samozwaniec do kuzynki, w którym pisarka wymienia trzydzieści osiem tytułów ulubionych utworów siostry. Tomik uzupełniają wiersze umieszczone przez samą poetkę w listach do swojego trzeciego męża, a także nigdy jeszcze niepublikowany utwór z okresu II wojny światowej. Książkę wzbogaca płyta CD, na której Magdalena Samozwaniec czyta osiem wybranych wierszy siostry.
Tytułowa bohaterka, to kobieta rozpamiętująca swe niełatwe życie u boku kolejnych opuszczających ją mężczyzn, samotnie zmagająca się z trudami wychowywania krnąbrnego syna. Powieść o zacięciu psychologicznym, podszyta jest – chwilami bardzo gorzką – ironią, tak charakterystyczną dla autorki.
Wydana już po śmierci autorki biograficzna i wspomnieniowa opowieść, poświęcona ukochanej starszej siostrze, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, zawierająca również wiele mniej znanych wierszy oraz fragmentów korespondencji poetki.
Utrzymana w podobnym tonie jak „Zalotnica niebieska”, ale wyraźnie autobiograficzna opowieść. Tym razem autorka opisuje nie tylko swoje bogate życie osobiste i intelektualne, ale szkicuje również literackie portrety członków swej uzdolnionej i niezwykłej rodziny.
Napisana w 1954 roku powieść satyryczna, chwilami wręcz zjadliwie krytyczna, poświęcona powojennym losom rodzimej arystokracji, próbującej na różne, czasem dość zaskakujące sposoby, odnaleźć się w zupełnie nowej, trudnej rzeczywistości.
Opracowany pod redakcją Rafała Podrazy tom wspomnień, snutych przez członków rodziny, licznych przyjaciół, znajomych oraz osoby, które miały okazję poznać Magdalenę Samozwaniec osobiście, choćby tylko przelotnie. Wśród nich są m.in. Jarosław Iwaszkiewicz, Stefania Grodzieńska, Ryszard Matuszewski, Bohdan Tomaszewski i Hanka Bielicka.
Niewielka satyryczna książeczka, napisana w formie poradnika dla pań pragnących zrozumieć przedstawicieli płci „mniej pięknej”, być idealnymi kobietami, żonami i gospodyniami. Spod pióra autorki wyszły również utrzymane w podobnie żartobliwym, pseudo-poradnikowym tonie, dziełka: „Tylko dla mężczyzn” oraz „Tylko dla dziewcząt”. |
